Trauma opsporing verzocht

Ons dochtertje (10) heeft bij het vriendinnetje dat alleen thuis was, Opsporing Verzocht bekeken via Uitzending Gemist. Ze zagen drie keer over beelden van een meisje dat 's avonds laat van de fiets werd getrokken de bosjes in. 's Avonds kon ze niet slapen en vertelde ze alles. Probleem is nu dat ons kind niet meer durft in te slapen. Kunnen we haar beter bij een jonger broertje op de kamer leggen zodat ze zich veiliger voelt?

Het kan een grote impact hebben op kinderen als zij beelden zien die veel te heftig zijn voor hun leeftijd. Lara heeft schokkende dingen gezien en heeft de angst van de betreffende meisjes geproefd. Via beelden komt de informatie heel indringend binnen en is het allemaal erg reëel. Helaas was er op dat moment geen volwassene bij die veilige kaders kon aanbrengen. De heftige beelden brengen Lara's gevoel van veiligheid in gevaar. Wie zegt dat wat die meiden overkwam, haar niet kan overkomen? Die gedachten bespringen haar en ze heeft geen goede mogelijkheden om ze van zich af te zetten. Angst valt op haar als ze in bed ligt, waardoor ze niet kan slapen.

Het is heel fijn dat Lara nog diezelfde dag kon vertellen waardoor ze zo bang geworden is. Dat wijst op een goede relatie, want ze moest natuurlijk wel iets opbiechten. Positief is ook dat moeder en een paar oudere kinderen die ervan afwisten, de beelden de volgende dag hebben bekeken om er daarna over te kunnen praten. Gelukkig wilde Lara dat.

Praten is belangrijk voor het verwerken van iets schokkends. Door te verwerken maak je het beheersbaar. Verwerken betekent dat je er niet helemaal bang van wordt als je er weer aan denkt. Als je het daarentegen niet verwerkt, blijft het iets heel engs wat je zover mogelijk wegstopt, maar wat op onverhoedse momenten toch weer naar boven komt. Het enge blijft even eng.

Verwerken betekent dat je meer controle krijgt over je gevoelens. Misschien voel je nog wel angst, maar je kunt ook redelijk nadenken. Is het terecht dat ik zo bang ben? Wat kan ik doen om te voorkomen dat zoiets gebeurt?

Veel mensen die iets naars meemaken, gaan daarover praten, bijvoorbeeld na een ongeluk. Ze vertellen het verhaal steeds weer opnieuw. Als het 10 keer verteld is, is het vaak minder onthutsend dan toen het net gebeurde.

Praten in een niet-bedreigende omgeving is een goede manier van verwerken. Lara zal het eerst waarschijnlijk niet zelf goed zelf durven vertellen, daarom kan een ander dat voor haar doen. Gelukkig zijn er meerderen in het gezin die ervan weten! Vertel het verhaal dat ze gezien heeft opnieuw, benoem het gevoel dat het geeft en maak onderscheid tussen onverstandige en verstandige meisjes. Maak variatie in de verhalen door ze ook anders af te laten lopen. Laat het meisje bedenken dat ze een route neemt zonder bosjes. Laat haar gezelschap hebben. Laat haar gillen zodat iemand het hoort en haar helpt. Laat iemand haar te hulp komen. Daag Lara uit om verschillende verhaaleinden te verzinnen die minstens even reëel zijn. Op deze manier blijven de beelden van Uitzending Gemist niet eng, maar krijgen ze de juiste proporties. Het is namelijk niet zo dat Lara veel kans loopt dat haar dit morgen overkomt.

Als het goed is, hebben de ouders Lara al eerder gewezen op seksueel misbruik. Dan weet Lara dat het helaas voorkomt dat mensen zich vergrijpen aan anderen. Gevaren onder ogen zien is belangrijk, maar ook dat het kind zich geen zorgen hoeft te maken als het op zekerheid speelt: nooit meegaan met vreemden zonder te vragen, niet alleen op afgelegen plekjes spelen, etc.

Bij het proces van verwerken zijn angst bij inslapen en angstige dromen normaal. Het kind is hard bezig om het een plekje te geven en dat heeft tijd nodig. Het wordt pas zorgelijk als de angst lang blijft aanhouden. Dan is het goed om extra hulp in te schakelen.

Lara heeft een eigen slaapkamer. Zou zij beter bij iemand op de kamer kunnen liggen zodat ze niet alleen is? Als Lara mag verhuizen naar haar broertje, is dat een teken dat ze zich terecht zorgen maakt en dat het niet veilig is in haar eentje in haar slaapkamer. Dit is dan precies een signaal waarmee zij niet geholpen wordt. Laat haar dus vooral op haar eigen kamer en stel haar daar gerust. Geef haar handvatten wat ze kan denken als ze weer bange gedachten krijgt en hoe ze die de baas kan worden met helpende gedachten. Bijvoorbeeld: 'Ik hoef me geen zorgen te maken, want ik ga niet 's avonds zo laat alleen op straat'. 'Ik lig hier lekker in bed en niemand kan me uit mijn bed halen, dus ik kan lekker gaan slapen'. Misschien vindt ze het een idee om deze gedachten mooi op een papier te schrijven en naast haar bed te leggen zodat ze er vaker op kan kijken.

Tips

• neem het kind serieus en benoem het gevoel
• vertel dat het logisch is dat ze bang is
• praat over wat ze zag
• maak een onderscheid tussen het meisje dat 's nachts alleen op straat ging en je kind dat dit niet doet
• maak er een verhaal van dat ook een andere afloop kent
• verplaats haar slaapplaats niet, maar stel haar gerust in haar eigen bed
• bedenk samen helpende gedachten die bange gedachten wegsturen