Mijn dochter van twee is een vrolijk kind dat gemakkelijk in de omgang is en altijd lacht en danst. Ze krijgt veel positieve aandacht. Ik merk dat mensen haar erg leuk vinden. Kan dat ook schadelijk zijn? Anders gezegd: kan een kind ook teveel liefde krijgen?
Het is heerlijk als een kind een prettig en vrolijk is in de omgang. Zulke kinderen zijn zonnetjes in huis en maken dat het gezellig is en blijft. Kinderen die een gemakkelijk temperament hebben, zijn niet snel van slag, kunnen gemakkelijk omschakelen en laten zich goed gezeggen. Omdat deze kinderen zo gemakkelijk en gezellig zijn, ontmoeten ze veel positieve reacties.
De moeder van dit meisje - ik noem haar Fleur - vindt het aan de ene kant heel leuk om zoveel aardige reacties op haar dochter te zien. Het voelt goed als anderen jouw kind leuk vinden. Maar moeder signaleert ook een keerzijde: kan ze daarmee ook verwend worden? Als een kind altijd maar positieve reacties krijgt van anderen, is de wereld dan niet wat te rooskleurig? Leert Fleur wel dat niet alles rozengeur en maneschijn is?
Eerst de vraag of een kind ook teveel liefde kan krijgen. Als je liefde ontvangt, merk je dat de ander je waardeert. Dat anderen het op prijs stellen dat je er bent. Dat jouw inbrengt ertoe doet. Dat je er mag zijn zoals je bent. Dat de ander jou belangrijk vindt. Een mens is erop aangelegd om contact te krijgen en bevestiging te ontvangen. Dat geldt zeker voor kinderen die nog klein zijn. Liefde geeft hen het vertrouwen dat ze er mogen zijn, laat hen steun ervaren en geeft hen de zekerheid dat zij kunnen terugvallen op anderen als het even niet goed lukt. Zo bezien kan een kind niet teveel liefde krijgen.
Anders wordt het als daarbij geen goede grenzen worden gesteld. Want naast liefde heeft ieder kind ook sturing nodig en moet het horen wat wel en niet goed is. Grenzen zijn nodig om een terrein af te bakenen waarbinnen een kind het goed doet. Elk kind, ook die van het allerliefste soort, doen dingen die niet goed zijn of die niet verstandig zijn. En op die momenten moeten kinderen grenzen tegenkomen. In het opvoeden van kinderen hebben we grenzen in veelvoud: niet slaan, niet alle koekjes opeten, eerst meehelpen speelgoed opruimen, niet ergens te laat aankomen, niet zonder tanden poetsen naar bed, niet op de weg met je driewieler, niet te lang op de computer, etc. Die grenzen zijn nodig om een kind te leren wat wel en niet goed is. Een peuter zoals Fleur weet namelijk nog een heleboel dingen niet van de wereld om haar heen. Een ding weet ze wel: wat voor haarzelf goed voelt. Haar denken is nog egocentrisch. Dat wil zeggen dat zij zich nog niet in een ander kan verplaatsen en dus niet kan bedenken wat het voor een ander betekent als zij een ander kind slaat of iets afpakt.
Als Fleur dingen doet die niet mogen, dan moet haar dat verteld worden. Ook als Fleur misschien al te grappig doet en teveel het middelpunt van de belangstelling wordt, moet zij dat horen. Gebeurt dat niet, dan wordt Fleur een verwend kind dat geen rekening leert houden met anderen. Dan wordt Fleur een meisje dat er geen idee van heeft dan anderen ook hun grenzen hebben. Het resultaat zal zijn dat ze later niet stopt voor andermans grenzen en het normaal zal vinden dat anderen doen wat zij zegt. Fleur kan onaangenaam en dwingend worden. Daarmee is Fleur zeker niet gebaat en ook haar omgeving niet. Daarom moet Fleur op zijn tijd grenzen tegenkomen.
Sommige ouders kunnen het stellen van grenzen slecht rijmen met het liefhebben van hun kind. 'Nee' zeggen zou dan niet liefdevol zijn. Toch is het eerder omgekeerd: een slappe houding waarbij kinderen hun zin krijgen, is eerder liefdeloos. We willen toch het beste voor kinderen? Dan moeten we door middel van grenzen hen waarden en normen bijbrengen.
En dan is er nog iets. Fleur zal niet altijd bejubeld worden. In het normale dagelijkse omgaan met elkaar krijgt iedereen wel eens tegengas. Gewoon omdat je iets niet zo slim hebt aangepakt, maar ook omdat je medemens wel eens chagrijnig is. Fleur moet weten dat het normaal is dat niet alles op rolletjes loopt. Mensen maken fouten en dt geldt ook voor Fleur. Zij hoeft er niet helemaal van uit balans te raken als anderen dan niet positief reageren. Het is voor Fleur niet slecht om in haar jonge jaren te merken dat dingen soms beter gaat en soms iets minder. Om te kunnen groeien heb je ook ruimte nodig om te kunnen vallen. Natuurlijk kunnen ouders er wel met Fleur over nadenken hoe zij het een volgende keer beter kan doen.
Tenslotte dit. Laat ouders van zulke vrolijke en gezellige kinderen als Fleur vooral heerlijk genieten van hun lieve, fijne meisje!
Deze website gebruikt cookies. Door gebruik te maken van deze website, geef je aan akkoord te zijn met het gebruik van cookies. Lees meer