Sfeerfoto

Waar is de hemel?

"Gisteren hoorde ik een verhaal vertellen, een heel bijzonder verhaal. Eigenlijk is het geen verhaal, maar een vergelijking. Ik ben benieuwd of jullie snappen wat het betekent. Het ging zo.". Ik heb het tegen onze twee dochters en mijn echtgenoot luistert mee.

Het verhaal gaat over een tweeling in de buik van de moeder. Ze voeren een gesprek over hun toekomst. Is er leven na de geboorte? De ene denkt dat na de geboorte het echte leven pas begint. Ja, dat je dan pas werkelijk wordt zoals je moet zijn. De ander kan niets met deze gedachte. Er is nog nooit iemand na de geboorte teruggekomen, dus al dat geklets over leven na de geboorte, is klinkklare onzin. De ene zegt dat ze na de geboorte lekker zullen kunnen eten en dat ze het licht zullen zien. En dat ze dan ook hun moeder zullen ontmoeten. De ander kan zich er niets bij voorstellen. Eten doe je via de navelstreng en een moeder - daar heeft hij nog nooit iets van gehoord of gemerkt. Dus is ze er ook niet, punt uit. Waarop de ene tegenwerpt dat hun moeder heel dichtbij is. Zonder haar zouden ze zelfs niet kunnen bestaan. Ze leven in haar en door haar.

"O, dat gaat over de dood. Wat er is na de dood. De een gelooft dat er wel iets is, maar de ander niet". We praten erover verder dat we in ons leven hier op aarde niets van de hemel zien. Je kunt net als een van die tweeling denken dat er niets anders is dan ons bestaan hier op aarde. Het lijkt alles te zijn, terwijl ons blikveld heel erg beperkt is. Maar je ziet niet met je ogen dat er een heel andere werkelijkheid is. We gelóven dat wel. Dat God er is. Dat Hij voor ons zorgt en dat we door Hem leven.

Onze kinderen zullen later volop in aanraking komen met andersdenkenden. Ze zullen hen confronteren: "God?! Nooit gezien. Wat bazel je over een hemel. Waar denk je dat die dan is?". Het lijkt ons beter als ze onder onze begeleiding een schok krijgen, dus vragen we: "Waar denk je dat de hemel is?" "Gewoon, ergens ver in de lucht." Niet dus. Althans niet zo gewoon als je zou denken. Mensen zijn met hun onderzoek in de ruimte heel ver gevorderd. Er is nergens een plaats waar de hemel is. Er zijn sterren die vele lichtjaren ver weg staan. We proberen ons er iets bij voor te stellen. Ik weet niet meer hoe snel het licht ook alweer gaat, maar mijn man weet dat het licht van de zon er acht minuten over doet om de aarde te bereiken. De meiden weten niet precies meer hoever de zon bij de aarde vandaan staat, maar het is wel heel, heel ver. Nazoeken levert een afstand van 150 miljoen kilometer op. In acht minuten overbrugd door het licht. Als er sterren zijn die er vele lichtjaren over doen om de aarde met hun licht te bereiken, is dit voor een mens niet meer te bevatten. Waar je in het heelal dus zoekt, een hemel vind je niet.

"Dan is de hemel misschien wel onder in de aarde". "Dat is ook lastig, want in de aarde is het heel heet." "Echt waar?" Hoe zit het ook alweer precies. Er worden aardrijkskundeboeken gehaald en daar staat het. De aarde is gevuld met gloeiend magma. Hoe wordt dat dan zo warm? De wetenschapper is geboren. Een goed onderwerp voor een werkstuk. Aardrijkskunde en natuurkunde zijn ineens heel boeiende vakken!

Maar waar de hemel is? Zeker is dat wij begrensd zijn in wat we kunnen waarnemen. Net als de tweeling in de baarmoeder. Het lastige is dat de wetenschap zich beperkt tot wat je kunt meten en conclusies trekt op grond van waarnemingen. Terwijl er een werkelijkheid is die wij niet kunnen zien. Waar het boek Openbaring van spreekt. Die Elisa zag toen hij versterking nodig had. Eenmaal zullen we God zien, gelijk Hij is. Maar het is ons nog niet geopenbaard hoe wij zijn zullen. En waar precies.

Deze website maakt gebruik van cookies

Deze website gebruikt cookies. Door gebruik te maken van deze website, geef je aan akkoord te zijn met het gebruik van cookies. Lees meer

Sluiten